Caresses érotiques

Elle le rend si fort si doux

Me veut dans son corps

Pour sentir encore et encore

Dans nos yeux, jeus on s’ex-plore

Il veut, désire qu’elle vient

Sur cent façons avec ses mains

Aussi les pensés, pensées jouent avec

Quelle femme, quel mec

C’est plus que se faire plaisir

C’est sentir qu’aimer la vie c’est aussi jouir

Ce n’est pas banale

C’est comme un grand orchestre et un bal

Pasé et présent tout, toutes, tous unies

Cherchent à se combiner dans un lit

Octave

Each day on a personal as well as a collective level, trying to understand what can be done and what has to be postponed to a later date, epoch… .

A.  A personal level  Having a clear comprehension of what is meant with some concrete or abstract words, is very important in life. One does not only learn this in a theoretical way.  What is meant with the word ‘love’ for example ?  The emotional ties between people often are so complicated because before we were born lots of things happened, lots of historical issues and emotional stuff that eventually and indeed lead to our existence. These kind of social, biological movements between persons and their personal and collective relations, coming from a journey between the radiation of the early days of the big bang or whatever originally happened and the evolution of atoms into cells and organisms and ourselves CONTAIN lots of individual and spiritual messages.  In fact, we ourselves did already take part in the life of former generations…because the genetic information in a lot of cases seems to interact with the lessons one has to learn in life.  In fact one is the result of a number of characteristics of older persons than oneself, a being put together by different characteristics.  All difficult things where our ancestors did not come even with, we get on our ‘plate’ again.  We confront our ancestors and others with the way we are and with the way they are and reverse.  In religious terms we would call it ‘a sin through heritage’, put let us take a humanistic and spiritual pad as too understand those things. We all think we have a free will and that we can decide whatever we want to; but that is just one part of the truth.  If for instance in ‘the love game’ we obey the general rule number one : ‘not having a sexual relationship with more than one person’, we can avoid a number of emotional problems : jealousy, complicated triangles, not being able to integrate sensual feelings for other people in one’s own relationship. There is a difference between biology and chemical things and the responsibility that comes with taking up an important task in the life of someone else, one’s family, another family and so on.  The difference between wanting something and the way it is, is a strange one : we want to erase poverty, war, famine…but they still are there; we don’t want emotional trouble with people…but often we do have it.   In both cases we’ll have to make an objective study of ‘how come this or that goal is not completely achieved yet, can it be achieved’ ?  Where does it always go wrong, how can we fix it ?  Like in the beginning of cosmos, things come into life when too much pressure tends to explode and take a space that is smaller or equal to zero…zero, something without content has no meaning, it cannot exist…and in the end it’s like some situations in our collective or personal lives :  things are tried in a different way to give things and persons a change to a new, more logical approach of former situations.  A few generations earlier, there often was only one person, generally speaking, bringing money into the household. There was less pressure on buying things, entertainment was more simple, no violent computer games, less stress on work… .  We have partly lost our roots with a life more in harmony with nature and we are thought that life is a kind of mechanical things that happens until you are dead, and that’s it then.  But those who aren’t there any more still make part of out world because they are related to us…like the roots and branches of a three.  Our ‘roots’ in fact are our collective, partly invisible past; sometimes they can hold back our evolution.  We ourselves have to rule on top of our pyramid  through the person we have become in each stage of our life.  We do not always succeed in this each day or each moment of the day…but we can learn how to avoid being ruled by the negative part of our emotions because those can take away our happiness for too long periods. Living once life in quiet and peace, who would not want that ? Knowing what can and cannot be one is important in this.  One has to work on an insight in this; understanding once relationships. Each day and night.  Feeling connected but knowing when to take distance. A lot of negative emotions and misunderstandings just come from the ‘have’ or ‘wanting to much’ stuff in our lives… a lot of people judge their relationships on these kind of things. Sometimes people do have to separate, but in a lot of case they really should stay together because life has given them very good cards to understand their reasons for living…no matter if the cards are difficult or not.

People in love, married or in what existing form of living together often want to push one another out of a relationship by complaining without real reasons and trying to make the partner not a ease at all. They want the other to be ‘perfect’…and that of course is a romantic view in most of the cases.  A lot of people had to share the heights and down periodes of people in order to understand that there is grieve one is not able yet to talk about.  Sometimes tears can hold people healthy, silent inside as well.  To see ‘clear’ in these kind of things is to reach a stadium where thorugh experience one understands one’s own life in connection and coordination with that of others and not only through the written and spoken word but through one’s own inner equilibrium. The experience of living your own inner peace, your own original you …that’s who you really are.  That image of who you are, you are trying to project it on the outside world who maybe is not as ready for it as you are, no matter if it’s your neighbour, your son or whoever…often one is too busy analysing the feelings and thoughts, images of the day or of the past to try to look for explanations and connections, that not only depend on your own experiences and future roads in life.

One really has to deal with things that were a heritage from instincts. Like jealousy for example. Jealousy looks for fuel everywhere.  Memories of the past, fantasy about other lovers etc… . The real meaning of being faithful is that the connection in fact is very good after discovering in no limited length of time that lots of things fit between people.

It’s all about understanding each other’ s languages.

wat vooraf ging  zie de linken en hun linken, foto's later

Het leven kort af

Ik kan de tijd voelen krimpen

Veel vervulling gehad

Recht evenredig obstakels ook

Best gedaan.

Voor wat men heeft, gewerkt

Nooit gestolen

De ziel van eigen zijn

En het zijn van anderen geraakt

Heel veel bijna afgemaakt

Wat rest is voor de volgenden

Want het leven deint ook heel veel uit

In jeder frau

Steckt genau

Wie Sie auch ausseht,

Geworden ist

Ein teil des sorgsames Mädel

Ze gaan, ze komen

En bij leven, je beseft wel, eens voor of na jezelf

Houdt hun lichaam op met zijn

De meesten geloven ook wel dat

Alles daarmee is gezegd en geschreven

Dat ze niet meer of nauwelijks gaan verder leven

Het is maar wat je gelooft dat je uiteindelijk steeds weer verder brengen of bevriezen zal.

Aldus van op dit goddelijk balkon met zicht op Pécrot beschreven

Via het ochtendkuieren van de 70 jarige bompa met 7 kleinkinderen beschreven

Getekend door zijn militaire vader en kinderzorgen en andere

Vermijdbare ook

Gezegend door zijn Normandië

Gegeseld door het stoffelijke soms, familie van familiebanden

Sint Joris Weert Chalet

Donkere merel geelgebekt

Fluit voor mij ook zijn lied

Hoog op het topje van een dennenkunnen

Herinnerd me aan de oorlog in Servenland

Ook al weer destijds in de 90er jaren twintigste eeuw

Altijd immer weer uitgelokt en bedwongen

Eenieder volgt het draadje van zijn leven weer

Van ’s morgens vroeg

Maar zingen van in de ochtend

Meestal zijn het de vogels wel, oef.

Of zij aan mijn zij, goe voor ons bei

Levenslang

Speelt men dochter of zoon of o-ma o-pa, schoon kind

Vaak teveel willen wie anderen willen dat je bent

En je dan maar wegcijferen in die rol

Vanwege de vorige domino’s

Kan het vaak niet anders

Toch hebben gedurfde eigen keuzes

Een verfrissend affect effect

Het ouderlijke bed

Zus vervangen, was aan zee

Oudje in bed, opvang nodig

Haar echtelijke bed van weleer leeg

Zij beneden in rust, altijd op de rug, immobiel

Kan niet meer anders of verbeteren

Totaal ineen gegroeid, ook van schrik

Niet alleen van te veel te werken

Van die granaatscherf ook, uit dat vliegtuig

Van de genetica

Beetje van alles en meer samen

’s Morgens een open venster, grijze lucht

Horizontale lijn van de zift er voor

Evenwijdig met het dak van de hangaar

Dan naar mijn domeintje in de natuur

Pracht, hoge bomen, water en stilte

Cultuur en teruggetrokkenheid binnen

Mooi om de dag mee te beginnen

Ouder zijn ze geworden

Mensen die je vroeger kende

Zowel als de anderen, nieuwe er bij gekomen

Is oud worden niet gewoon

Jong proberen blijven

Tegen de wetmatigheden van het zijn in

En wat is jong blijven dan ?

Je verzetten tegen niet geloven in het leven

In de allesomvattende zin er van

Geloven ook dat je

Niet alleen op je allerlaatste dag

Dat jong zijn gewoon meeneemt

Samen met de intelligentie van het leven

En de opgedane kennis en vrijheid-wijsheid

En als ik dood zal zijn, zal ik vragen

Zitten de duiven in de late herfst en winter

Nog onder de zonnekanten van de kerktoren van Meldert St Hermelindis, naam van mijn meter ?

Wordt de trap van de kerk van Gottechain nog onderhouden ?

 (of kunnen we al zonder ketenen ?)

Valt het herfst namiddag licht nog zacht door de keukenramen van diegene die honing maakt en is de kleur van de honing nog dezelfde ?

En is er toch niet weer een reden voor een naöorlogse ‘rue des déportés’ ?

Is de jonge fietser op de steile heuvels uit bijna nimmer een dal een 2^de Philip Gilbert geworden  ?

Staat dat en dat huis er nog ?

Of geniet ik van alle opgedane wijsheid en laat ik af en toe nog eens iets doorsijpelen op een manier die ik in dit leven soms wel begrijp ?